Buluşlar her zaman ihtiyaçtan doğmaz.  Hastalıklarımızı tedavi etmek, yiyeceklerimizi pişirmek ve ağzımızı tatlandırmak için kullandığımız pek çok şey aslında bu ihtiyaçlar için tasarlanmış değildir. Sadece mutlu bir rastlantı sonucu bulunmuşlardır.
Coca-Cola’dan penisilin ve mikrodalga fırına kadar toplumu şekillendiren birçok buluşun bir şans eseri olarak nasıl ortaya çıktığını aşağıda okuyabilirsiniz:

1. Penisilin
Bulan Kişi: Sir Alexander Fleming, Bilim insanı.
Asıl amacı: Ne gariptir ki Fleming aslında hastalıkları tedavi eden bir “mucize ilaç” aramaktaydı. Ama aradığı şeyi ancak yaptığı deneyleri çöpe attıktan sonra buldu.
Nasıl ortaya çıktı: 1928 yılında bir gün Fleming, çöpe attığı bir bakteri kabında oluşmuş küfün çevresindeki tüm bakterileri yok ettiğini fark etti. O küfü yeniden ürettiğinde, içeriğinde frengiden bademcik iltihabına kadar birçok hastalığı tedavi edebilen güçlü bir antibiyotik – yani penisilin – bulunduğunu anladı. Penisilin ve diğer antibiyotikler sayesinde bugün bulaşıcı hastalıklardan kaynaklanan ölümler, 1900’lü yıllara göre 1/20 oranında azalmış bulunuyor.
 
2. Coca-Cola
Bulan Kişi: John Pemberton, Eczacı.
Asıl amacı: 1880 yıllarında Atlanta‘da yaşayan Pemberton,  "Pemberton’s French Wine Coca," adını verdiği, şarapla koka özünden oluşan ve baş ağrısı ile sinirsel rahatsızlıklara iyi geldiği söylenen bir şurup satıyordu. 
Nasıl ortaya çıktı: Atlanta 1885 yılında alkol satışını yasakladığı için Pembleton da şurubunun formülünü sadece koka özü içerecek şekilde değiştirdi ve karbonatlı su ile karıştırarak soda olarak içilecek bir ürün yarattı. Böylece, alkol yasağı dönemi için mükemmel bir içecek doğmuş oldu – yani Coca Cola adı verilen bir “beyin toniği” !
 
3. Parça çikolatalı kurabiye (Chocolate-chip cookies)
Bulan kişi: Ruth Wakefield, Toll House Inn’in sahibi
Asıl amacı: Wakefield sadece biraz çikolatalı kurabiye yapmak istemişti.
Nasıl ortaya çıktı: Wakefield 1930 yılında kurabiye hamuru karıştırırken, elinde hiç pastacı çikolatası kalmadığını fark etti. O da biraz sütlü çikolatayı küçük parçalara bölüp kurabiye hamuruna kattı. Aslında çikolata parçalarının pişerken eriyeceğini ve ortaya çikolatalı kurabiye çıkacağını düşünmüştü, ama parçacıklar olduğu gibi kaldı.
 
4. Patates cipsi
Bulan kişi: George Crum, New York - Saratoga Springs’deki  Carey Moon Lake House’un aşçısı
Asıl amacı: Crum, 1853 yılında bir müşteriye patates kızartması servis edecekti. .  
Nasıl ortaya çıktı: Müşteri servis edilen patates kızartmalarını sürekli geri yolluyor, daha ince ve daha çıtır olmalarını istiyordu. Sonunda Crum’ın sabrı taştı, patatesleri kağıt gibi incecik doğradı ve taş gibi sertleşene kadar da kızarttı. Ama müşterisi bu patateslere bayıldı.
 
5. Kalp pili (Pacemaker)
Bulan kişi: John Hopps adında bir elektrik mühendisi..
Asıl amacı: Hopps, hipotermi ile ilgili bir araştırma yapıyor ve vücut ısısını yükseltmek için radyofrekans enerjisinden yararlanmaya çalışıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Yaptığı deneyler sırasında, vücut ısısının düşmesi nedeniyle duran bir kalbin yapay uyarı yoluyla tekrar çalıştırılabildiğini gördü. Bu gözlemi, 1951 yılında kalp pilinin doğmasına neden oldu.
 
6. Silly Putty (Komik macun)
Bulan kişi: James Wright, General Electric’te çalışan bir mühendis.
Asıl amacı: 2. Dünya Savaşı sırasında, Amerikan Hükümetinin uçak lastikleri, asker botları vs. gibi şeyler için kauçuğa ihtiyacı vardı. Wright da, çok bol bulunan bir madde olan silikondan yararlanarak kauçuğun yerini tutacak bir malzeme üretmeye çalışıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Wright 1943 yılında silikon yağıyla bir deney yaparken, elindeki malzemeye borik asit ilave etti. Çıkan sonuç, vıcık vıcık, her yöne yayılan berbat bir şeydi. Wright o madde için pratik bir kullanım alanı bulamamıştı ama, Silly Putty’nin bu kadar çok sevilmesinin nedeni de hiçbir kalıba girmemesi oldu.
 
7. Mikrodalga fırınlar
Bulan kişi: Percy Spencer, Raytheon Corporation’da çalışan bir mühendis.
Asıl amacı: Spencer 1946 yılında radarla ilgili bir araştırma projesi yürütürken yeni bir vakum tüpüyle çalışıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Vakum tüpüyle denemeler yaparken, Spencer’in cebinde bulunan bir şeker çubuğu erimeye başladı. O güne kadar 120 patent almış olan Spencer, hemen bir avuç mısır alıp, cihazın yanına yaklaştırdı.
Ve tahmin edeceğiniz gibi, mısırlar patlamaya başladı. Spencer, tüm tembel aşçıların işini kolaylaştıracak, olağanüstü bir gereç keşfettiğini anlamıştı.
 
8. LSD’nin uyuşturucu olarak kullanılması
Bulan kişi: Albert Hofmann, bir kimyager.
Asıl amacı: 1938 yılında, İsviçre’nin Basel kentindeki bir laboratuarda liserjik asit türevlerini araştırıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Hofmann, LSD’nin özelliklerini araştırmaktayken, küçük bir miktarını farkında olmadan yuttu. Sonuçta tarihteki ilk asit macerasını yaşayarak yeraltı kültürünün simgesi olacak ve Beatles’in “Lucy in the Sky” adlı parçasıyla ünlenen bir uyuşturucunun sahneye çıkmasına neden oldu.
İnsanların hayaller görmesine neden olan bu madde, teknoloji alanında da iz bıraktı: Steve Jobs LSD aldığını “Hayatımda yapmış olduğum en önemli iki üç şeyden biridir” diye açıklamıştı.
 
9. Sakarin
Bulan kişi: Constantine Fahlberg, John Hopkins Üniversitesinden bir araştırmacı.
Asıl amacı: Fahlberg, 1879 yılında  kömür katranı için yeni bir kullanım alanı bulmaya çalışıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Fahlberg, laboratuarda geçirdiği uzun ve yorucu bir günün ardından eve döndüğünde, karısının pişirdiği kurabiyelerin normalden daha tatlı olduklarını fark etti.
Buna yol açan sihirli madde: Laboratuarda çalışırken eline bulaşan ve sonradan sakarin olarak tanınacak olan bir kimyasaldı. Araştırmacı hemen patent müracaatını yaptı ve ürününün seri üretimini başlattı.

10. Yapışkanlı not kağıdı (Post-it notes)
Bulan kişi: Spencer Silver ve Art Fry, 3m Laboratuarlarından iki araştırmacı.
Asıl amacı: Silver 1968 yılında fazla güçlü olmayan bir yapıştırıcı yapmıştı, ama bunun için bir kullanım alanı bulamamıştı.
Nasıl ortaya çıktı: Silver’in bulduğu yapıştırıcı oldukça ilginçti. Zira üzerine sürüldüğü – kağıt parçası gibi – bir şeyi bir yere yapıştırabiliyor, sonra da iki yüzeyi de zedelemeden çekip çıkarmak mümkün oluyordu. Üstelik bu yapışkan tekrar tekrar kullanılabiliyordu.  Silver bulduğu maddeden 3M için pazarlanabilir bir ürün yaratabilmek için yıllarca uğraştı, ama bir sonuç alamadı.
 Yıllar sonra meslektaşı Fry, kilise korosunda kullandığı ilahi kitabının arasına koyduğu kağıtları yerinde tutabilecek bir yol ararken… Post-it fikri de doğmuş oldu. Ama ulusal alanda kullanıma sunulması ancak 1980 yılında gerçekleşti.

11. Scotchgard
Bulan kişi: Patsy Sherman, 3M’de kimyager
Asıl amacı:  Sherman 1953 yılında  jet uçaklarının yakıtlarından etkilenmeyecek bir madde geliştirmek için yürütülen bir projede görevlendirilmişti.  
Nasıl ortaya çıktı: Asistanlardan biri, üzerinde çalışmakta oldukları bir karışımı kazayla Sherman’ın ayakkabısının üzerine damlattı. Zaman içerisinde ayakkabısı lekelenip kirlendiği halde, bir bölümü tertemiz kalmıştı. Sherman, yaptığı çalışmaları geriye doğru incelediğinde, bugün Scotchgard olarak tanınan leke önleyici maddeyi keşfetti.
 
12. Corn Flakes (Mısır gevreği)
Bulan kişi: John ve Will Kellogg, Kahvaltı ürünleri girişimcisi iki kardeş
Asıl amaçları: İki kardeş, tahılları pişirerek granola denen bir kahvaltı karışımı yaratmayı deniyordu.
Nasıl ortaya çıktı: 1898 yılında bir gün kardeşler pişirdikleri tahılları birkaç gün ocağın üzerinde unuttu. Ocaktaki karışım hem küflenmiş, hem de yoğun ve kuru bir hal almıştı. Yaptıkları birkaç denemeden sonra küfü önlemeyi başardılar – ve Corn Flakes’i yarattılar.
 
13. Slinky
Bulan kişi: Richard Jones, deniz kuvvetlerinden bir mühendis.
Asıl amacı: Jones 1943 yılında savaş gemilerinin hızını ölçebilecek bir cihaz tasarlamaya çalışıyordu.
Nasıl ortaya çıktı: Jones germe yaylarıyla çalışırken, bir tanesi yere düştü, sonra da oradan oraya zıplamaya devam etti. Slinky de böylece doğmuş oldu. 

Kaynak: Entrepreneur